laugardagur, september 25, 2004

The Tiger

Horfði á svo fallega mynd í gær. The Dangerous Lives Of Altar Boys sem fjallar í stuttu máli um vináttu tveggja stráka (Tim og Francis) sem ganga í kaþólskan skóla og þeim er ekki sérstaklega vel við nunnukennarann sinn (leikin af Jodie Foster) sem er,til gamans má geta, með staurfót. Einn daginn gerir hún smáræði á þeirra hlut og þeir ákveða að hefna sín "aðeins" á henni og á það eftir að breyta lífi þeirra svo um munar. Inn í þetta blandast svo stelpa (Margie) sem býr yfir hræðilegu leyndarmáli sem er erfitt fyrir Francis að kyngja (hann er skotinn í henni). Margie kemur líka aðeins upp á milli þeirra vinanna því Francis fer að eyða meiri tíma með henni sem tekur aðeins á Tim (þetta stutta mál er að verða lengra en ég ætlaði mér) og já þetta var bara mjög góð mynd. Keypti hana á 70 danskar krónur svo er frekar sátt við þau kaup. Til að toppa fegurðina (hljóma eilítið væmin núna en svona er þetta bara) þá var ljóð í myndinni sem gekk eins og rauður þráður í gegnum hana (held að þetta sé orðatiltæki) og ætla ég að birta það hér að lokum því það er svo fallegt (það má með sanni segja að orðið "fallegt" er í hávegum haft í þessum pistli). En nú er ég farin að lesa moggann sem mamma var að senda mér og gæða mér á íslenskum harðfisk.


The Tiger

Tiger, tiger, burning bright
In the forests of the night,
What immortal hand or eye
Could frame thy fearful symmetry?

In what distant deeps or skies
Burnt the fire of thine eyes?
On what wings dare he aspire?
What the hand dare seize the fire?

And what shoulder and what art
Could twist the sinews of thy heart?
And when thy heart began to beat,
What dread hand and what dread feet?

What the hammer? what the chain?
In what furnace was thy brain?
What the anvil? What dread grasp
Dare its deadly terrors clasp?

When the stars threw down their spears,
And water'd heaven with their tears,
Did He smile His work to see?
Did He who made the lamb make thee?

Tiger, tiger, burning brigth
In the forests of the night,
What immortal hand or eye
Dare frame thy fearful symmetry?

William Blake